Ang kaluwasan mao ang atong kaugalingong labing importante nga Kalihokan

Ang buluhaton sa mahangturong kaluwasan alang kanato mao ang labing importante sa tanang mga kalihokan; apan kini usab ang labing gipasagdan sa mga Kristohanon. Makugi sila, ug walay panahon nga giusik sa pagpangita og kaso, o usa ka sitwasyon sa ginansya. Pila ka mga lakang ang gihimo aron makuha kini nga mga butang? Pila ka paagi ang gisagop? Dili sila mokaon o matulog. Ug unsa nga mga paningkamot ang ilang gihimo aron masiguro ang ilang walay katapusan nga kaluwasan? Giunsa nila pagkinabuhi? Aron maluwas ang ilang mga kalag, ang kadaghanan sa mga Kristohanon walay gibuhat; sa kasukwahi, ilang gibuhat ang tanan aron sa pagdala sa ilang mga kalag ngadto sa kapildihan; nagkinabuhi sila nga daw ang kamatayon, paghukom, impyerno, langit, ug kahangturan dili mga kamatuoran sa pagtuo, kondili mga sugilanon nga giimbento sa mga magbabalak.

Kung ang usa ka tawo mapildi sa usa ka kiha, o usa ka ani, unsa ka dako ang iyang kasakit ug kagul-anan sa hunahuna? Uban sa unsang kadasig siya naghago sa pag-ayo sa nawala? Kon ang mga kalibutanon mawad-an ug kabayo, o iro, uban sa unsa nga kakugi sila mangita niini? Apan kon sila mawad-an sa grasya sa Dios, sila matulog, ug magbiaybiay, ug mokatawa. Nangamula (ang nawong) ang tanan nga gisultihan nga gipasagdan nila ang ilang kalibutanon nga mga kalihokan, apan pila ra ang naulaw sa pagpasagad sa negosyo sa kahangturan, nga mao ang labing mahinungdanon sa tanan. Ang kalibutanon nag-ingon nga ang mga Santos tinuod nga maalamon, tungod kay sila nagtinguha lamang sa kaluwasan sa ilang mga kalag; ug sa gihapon siya nga kalibutanon nag-atiman sa tanan nga kalibutanon nga buluhaton, apan sa hingpit wala magtagad sa mga kabalaka sa kalag. Mga igsoon, matod ni San Pablo, himoa nga ang dakong negosyo sa imong walay kataposang kaluwasan maoy bugtong tumong sa tanan nimong pag-atiman. Kini alang kanimo ang labing mahinungdanon sa tanan nga mga kalihokan. Madani dayon kita nga ang walay katapusan nga kaluwasan alang kanato mao ang labing importante nga butang, — ang bugtong kalihokan, — ug nga kon sa makausa mapasagdan kini usa ka dili mausab nga kalihokan kon kita masayop.

Kini ang labing mahinungdanon nga kalihokan, tungod kay kung mawala ang kalag, mawala ang tanan. Kita kinahanglan nga magbutang ug mas taas nga bili sa kalag kay sa tanan nga mga butang sa yuta. “Ang kalag,” matod ni St. Chrysostom, “mas bililhon pa kay sa tibuok kalibotan!” (Sa 1 Cor. hom. 3). Aron makombinsir niini nga kamatuoran, igo na ang pagkahibalo nga ang Diyos mismo ang nagkondenar sa iyang Anak sa kamatayon aron maluwas ang atong mga kalag. Ang Walay Katapusan nga Pulong wala magdumili sa pagpalit kanila sa iyang kaugalingong dugo.

Si San Felipe Neri nga may katarungan makaingon nga ang dili moatiman sa kaluwasan sa iyang kalag usa ka buang. Kon dinhi sa yuta adunay duha ka mga klase sa mga tawo, ang usa mortal ug ang lain imortal, ug ang nahauna nakakita sa naulahi nga nangita sa mga butang niini nga kalibutan, sa iyang mga kadungganan, mga butang, ug mga kalingawan, sila kinahanglan gayud nga mosinggit: O mga buang kamo! anaa sa imong gahum ang pag-angkon og mahangturong katigayunan, ug imo bang gipunting ang imong mga hunahuna niadtong makalolooy ug lumalabay nga mga butang? Kamo ba, tungod niini, mokondenar sa inyong mga kaugalingon, ngadto sa walay katapusan nga mga pagsakit sa sunod nga kinabuhi? Biyai kami, alang kang kinsa ang tanan matapos sa kamatayon, sa pagpangita niining yutan-ong mga butang. Apan dili; kitang tanan imortal. Sa unsang paagi mahitabo nga daghan ang nawad-an sa ilang mga kalag alang sa makaluluoy nga mga kalipayan niini nga kinabuhi?” “Sa unsang paagi nahitabo,” matod ni Salvian, “nga ang mga Kristohanon nagtuo sa paghukom, impiyerno, ug sa kahangturan, ug sa gihapon nagkinabuhi nga daw wala sila mahadlok niini?”