Ang Makasasala Nagpakaulaw sa Dios

Ang makasasala wala lamang mag-insulto, kondili nagpakaulaw usab siya sa Dios. Pinaagi sa paglapas sa balaod imong gipakaulawan ang Dios (Rom. ii, 23). Oo; kay iyang gisalikway ang grasya sa Dios, ug alang sa usa ka makalolooy nga kalipay iyang gitumban ang pakighigala sa Dios. Kon ang tawo mawad-an sa diosnong panaghigalaay aron makaangkon ug usa ka gingharian, o bisan sa tibuok kalibutan, siya magabuhat ug usa ka dakung kadautan; kay ang pakighigala sa Dios mas bililhon pa kay sa kalibutan ug bisan sa usa ka libo ka kalibutan. Apan alang sa unsa nga ang makasasala nag-insulto sa Ginoo? Ngano nga ang dautan naghagit sa Dios? ( Sal. x, 13 ). Alang sa usa ka gamay nga yuta, alang sa katagbawan sa panimalos, alang sa usa ka mananap nga kalipayan, alang sa pagpatuyang sa kakawangan o kapritso. Gilapas nila Ako taliwala sa Akong katawhan tungod sa usa ka hakop nga sebada ug usa ka piraso nga pan (Ezek. xiii, 19). Sa diha nga ang makasasala maghukom kon siya mohatag o modumili sa iyang pag-uyon sa pagpakasala, siya, ingnon ta, mokuha sa iyang kamot ug usa ka timbangan ug magsusi kon ang grasya sa Dios adunay labaw o gamay nga gibug-aton kay sa pagpatuyang sa iyang pasyon, kakawangan, o kalipay; ug sa diha nga siya mouyon sa pagpakasala, siya nagpahayag nga ang iyang kahinam, kakawangan, o kalipayan labaw pa ug bili kay sa pakighigala sa Dios. Tan-awa ang Ginoo gitabonan sa kaulaw sa makasasala!

Sa pagpamalandong sa pagkadaku ug kahalangdon sa Dios, si David miingon, Ginoo, kinsa ang sama kanimo? (Sal. xxxiv, 10). Apan sa pagkakita sa mga makasasala nga nagtandi ug mipalabi sa usa ka makalolooy nga katagbawan kay sa iyang pakighigala, ang Ginoo mipatugbaw, Kang kinsa man ninyo Ako gipakasama, o gipakasama Ako? (Isa. xl, 25). Unya, siya nag-ingon, nga kanang mangil-ad nga kalipay mas labaw pa sa bili kay sa akong grasya? — Imong gisalikway Ako sa imong likod (Ezek. xxiii, 35). Kung nawad-an ka sa usa ka kamot, o napulo ka mga dolyar, o bisan usa ka labi ka gamay nga kantidad, dili nimo mahimo kana nga sala. Unya, nag-ingon si Salvian, ang Dios ra ba nga talamayon sa imong mga mata, nga siya angayan nga tamayon tungod sa pagpatuyang sa usa ka pasyon, o alang sa usa ka makalolooy nga katagbawan?

Dugang pa, pinaagi sa pagpasuko sa Diyos tungod sa iyang kalipayan, ang makasasala naghimo niana nga kalipay nga iyang diyos, pinaagi sa paghimo niini nga iyang kinaulahiang kataposan. Si San Jerome nag-ingon: “Ang gitinguha sa usa ka tawo, kon iya kining simbahon, alang kaniya usa ka dios. Ang bisyo sa kasingkasing usa ka dios-dios sa halaran.” (Sa Sal. lxxx). Busa si San Tomas nag-ingon nga “Kung nahigugma ka sa mga kalipayan, ang mga kalipayan mao ang imong diyos.” Ug matud ni San Cyprian, “Bisan unsa nga palabihun sa tawo kaysa Dios, naghimo niini nga dios sa iyang kaugalingon.” (De Dup. Mart.). Sa diha nga si Jeroboam misukol batok sa Ginoo, siya naningkamot sa pagdani sa mga tawo uban kaniya ngadto sa idolatriya. Busa, iyang gibutang sa ilang atubangan ang iyang mga dios-dios, nga nag-ingon: Tan-awa ang imong mga dios, O Israel (3 Hari, xii, 28). Sa ingon niini ang yawa naglihok; siya nagrepresentar sa usa ka piho nga kalipay sa makasasala, ug nag-ingon: “Himoa kini nga imong dios: ania karon, kini nga kalipayan, kini nga pagpanimalus mao ang imong dios: sunda sila ug isalikway ang Ginoo.” Ug sa pag-uyon sa pagpakasala, ang makasasala nagatuman sa yawa, ug sa iyang kasingkasing nagasimba ingon nga iyang dios ang kalipay nga iyang gipatuyang.

Kon ang makasasala magpakaulaw sa Dios sa walay duhaduha, wala niya Siya pakaulawi sa iyang atubangan! Oh! iyang giinsulto ug gipakaulawan ang Dios sa iyang nawong mismo; kay ang Dios anaa sa tanang dapit. Dili Ko ba mapuno ang langit ug ang yuta, nag-ingon ang Ginoo? Kini, ang mga makasasala nahibalo, ug sa gihapon nangahas sila sa paghagit sa Dios atubangan sa iyang mga mata. Sila naghagit Kanako sa kasuko atubangan sa Akong nawong (Isa. lxv, 3).