Ang Higayon Gitakda na, apan Wala Kini Nahibal-an. Sigurado nga kita mangamatay; apan ang panahon sa kamatayon dili matino “ Wala,” nag-ingon ang tagsulat nga nag-istilo sa iyang kaugalingon nga Idiota, “ mas tino kay sa kamatayon; apan walay mas dili sigurado kay sa takna sa kamatayon” (De Cont. Mort. C. 3).

Akong igsoon, gitakda na sa Dios ang tuig, ang bulan, ang adlaw, ang takna, ug ang takna nga Ako ug ikaw mobiya niini nga yuta ug moadto sa kahangturan; apan ang panahon wala nato mahibaloi. Aron sa pag-awhag kanato nga mangandam kanunay, si Jesukristo nagsulti kanato nga ang kamatayon moabut nga wala mahibaloi, ug sama sa usa ka kawatan sa kagabhion.

Ang adlaw sa Ginoo moabot sama sa kawatan sa kagabhion (1 Thess. v. 2).

Siya karon nagsulti kanato nga magmabinantayon kanunay; kay, sa diha nga kita wala magdahum kaniya, siya moabut sa paghukom kanato.

Sa takna nga wala ninyo ginahunahuna, ang Anak sang tawo magaabot (Lucas xii, 40).

Si San Gregorio nag-ingon nga, alang sa atong kaayohan, gitago sa Dios gikan kanato ang takna sa kamatayon, aron kita kanunay nga andam sa kamatayon. (Mort. 1, 12 c. 20). “Sanglit,” matod ni St. Bernard, “ang kamatayon mahimong mokuha sa kinabuhi sa tanang panahon ug sa tanang dapit, kon gusto natong mamatay nga maayo ug luwason ang atong kalag, kinahanglang magkinabuhi kanunay nga nagpaabot sa kamatayon” (Medit. C. 3).

Ang tanan nahibalo nga sila kinahanglan nga mamatay: apan ang kaalaotan mao, nga daghan ang nagtan-aw sa kamatayon sa ingon ka layo, nga sila nawad-an sa panan-aw niini. Bisan ang mga tigulang, ang labing huyang, ug ang labing masakiton, nag-ulog-ulog sa ilang kaugalingon nga sila mabuhi tulo o upat ka tuig. Apan pila ba, mangutana ako, nahibal-an ba nato, bisan sa atong kaugalingon nga mga panahon, nga mamatay sa kalit — ang uban naglingkod, ang uban naglakaw, ang uban natulog? Sigurado nga walay usa niini nga naghunahuna nga siya mamatay sa kalit, ug sa adlaw nga siya namatay. Ako moingon, dugang pa, nga sa tanan nga miadto sa laing kalibutan sa panahon karon nga tuig, walay usa nga naghunahuna nga siya mamatay ug tapuson ang iyang mga adlaw niining tuiga. Pipila ra ang mga kamatayon nga dili mahitabo nga wala damha.

Sa diha, busa, Kristohanong kalag, ang yawa motintal kanimo sa pagpakasala pinaagi sa pag-ingon, Ugma moadto ka sa pagkumpisal, himoa nga ang imong tubag mao, Unsaon nako pagkahibalo nga kini dili mao ang katapusan nga adlaw sa akong kinabuhi? Kung kini nga takna, kini nga higayon, diin ako motalikod sa Dios, mao ang katapusan sa akong kinabuhi, aron ako wala’y panahon sa paghinulsol, unsa ang mahitabo kanako hangtod sa kahangturan? Sa pila ka kabus nga mga makasasala ang nahitabo, nga sa akto sa pagkombira sa hilo sa sala sila gibunalan ug patay ug gipadala ngadto sa impyerno? Ingon nga ang mga isda gikuha pinaagi sa taga, nag-ingon ang Ecclesiastes, mao nga ang mga tawo makuha sa dautan nga panahon (Eccles. Ix, 12). Ang dautan nga panahon mao ang sa diin ang makasasala aktuwal nga nakapasilo sa Dios. Gisultihan ka sa yawa nga kini nga katalagman dili mahitabo kanimo; apan ikaw kinahanglan nga moingon ngadto kaniya, agig tubag: Kon kini mahitabo kanako, unsa ang mahitabo kanako alang sa tanan nga kahangturan?

Mga Pagmahal ug Pag-ampo

Ginoo ang dapit diin ako kinahanglan nga maanaa niining higayona dili ang akong nakit-an sa akong kaugalingon, apan sa impyerno, nga kanunay nako nga takus sa akong mga sala. “Infernus domus mea est.” (Ang impyerno mao ang akong balay).

Si San Pedro nag-ingon: Ang Ginoo naghulat nga mapailubon alang kaninyo, nga dili buot nga bisan kinsa malaglag, kondili nga ang tanan mobalik sa paghinulsol (2 Pedro iii, 9).

Unya ikaw adunay hilabihan nga pagpailub uban kanako, ug naghulat kanako, tungod kay ikaw buot nga ako dili mawala, kondili mobalik Kanimo pinaagi sa paghinulsol. Dios ko, mobalik ako Kanimo; labing menos ang akong kaugalingon sa Imong tiilan, ug mangamuyo ug kaluoy. Maluoy ka kanako, O Diyos, sumala sa Imong dakong kaluoy. Ginoo, ang pagpasaylo kanako nanginahanglan usa ka dako ug talagsaon nga buhat sa kalooy, tungod kay ako nakapasakit Kanimo human ako gihatagan og usa ka espesyal nga kahayag. Ang ubang mga makasasala usab nakapasilo Kanimo, apan wala sila makadawat sa kahayag nga Imong gihatag kanako. Apan, bisan pa sa tanan nakong pagkamakasasala ug pagkadili mapasalamaton, Imong gisugo ako sa paghinulsol sa akong mga sala, ug sa paglaum sa kapasayloan.

Oo, akong Manunubos, nagbasol ako sa tibuok kong kasingkasing tungod sa pagpakasala Kanimo, ug naglaum ako sa pasaylo pinaagi sa mga merito sa Imong Pasyon. Ikaw, akong Hesus, bisag walay sala, nangandoy nga mamatay sama sa usa ka kriminal sa krus, ug iula ang tanan nimong dugo aron mahugasan ang akong mga sala. “O sanguis innocentis lava, culpas poenitentis.” O dugo sa inosente, hugasi ang mga sala sa mahinulsulon. O walay katapusan nga Amahan! pasayloa ako tungod kang Jesu-Cristo. Patalinghugi ang iyang mga pag-ampo, karon nga Siya nangamuyo alang kanako ug naghimo sa iyang kaugalingon nga akong manlalaban. Apan dili igo ang pagdawat sa pasaylo;

Buot ko usab, O Dios! takus sa walay kinutuban nga gugma, ang grasya sa paghigugma Kanimo: Gihigugma ko ikaw, O Soberanong Maayo! ug Ako naghalad Kanimo sukad karon sa akong lawas, akong kalag, akong kalingkawasan, ug akong kabubut-on. Gusto ko nga likayan dili lamang ang mga grabe, apan usab ang mga venial nga mga sala. Molupad ako gikan sa tanang daotang okasyon. Ayaw kami itugyan sa panulay. Alang sa gugma ni Jesu-Kristo, tipigi ako gikan sa mga higayon diin ako makapasilo Kanimo. Apan luwasa kami gikan sa dautan: Luwasa ako gikan sa sala, ug unya siloti ako sumala sa imong gusto. Gidawat ko ang tanang mga kaluyahon, kasakit, ug mga kapildihan nga Imong gikahimut-an nga ipadala kanako: igo na alang kanako nga dili mawala ang Imong grasya ug ang Imong gugma.

Pangayo, ug kamo makadawat. (Juan, xvi, 24).

Nagsaad ka nga ihatag ang bisan unsa nga among pangayoon; Gihangyo ko kining duha ka grasya — balaan nga paglahutay ug ang gasa sa Imong gugma. O Maria, inahan sa kaluoy! ikaw nag-ampo alang kanako: Kanimo midangup ako.

E-share ni nga basahon!